تابستان و خشم دریا - مهسان بلاگ

به گزارش گروه رسانه ها خبرنگاران، با توجه به شروع ماه شهریور و خنک تر شدن هوا، افراد زیادی مسافرت های تابستانه خود را شروع می نمایند تا از آخرین لحظات تابستانی خود لذت ببرند.

گرمای هوا در ماه های تابستانی باعث افزایش مسافران شهر های ساحلی می گردد و در این ماه ها شاهد بالا رفتن آمار غرق شدگان هستیم.

افراد مختلف که علاوه بر نداشتن تبحر در فنون شنا با بی توجهی به نکات امنیتی وارد مناطق ممنوع می شوند و به جای لذت بردن از سفر دلچسب خود، ممکن است جان خود را از دست بدهند و خاطره تلخی برای خانواده و همسفران خود بر جای گذارند.

این مناطق ممنوعه می تواند نقاط مختلف دریا یا رودخانه های خروشان یا کانال های آب و... باشد که در ظاهر شاید حتی امن به نظر بیاید، ولی فرد به محض آن که گول ظاهر این مناطق را می خورد و وارد آنها می گردد، دچار غرق شدگی می گردد و جان خود را از دست می دهد.

بعضی افراد نیز برای نجات دادن جان افرادی که دچار حادثه شده اند، شتابزده وارد آب می شوند و متاسفانه علی رغم نیت خوبشان، مانعی برای نجات غریق می شوند و جان خود را هم به خطر می اندازند.

ظاهر آرام دریا نشان دهنده امنیت آن نیست و بهتر است به جای اعتماد به چشمانمان به علائم هشداری در مناطق مختلف دقت کنیم. این گونه سفری سلامت و امن با خاطره های خوش خواهیم داشت.

براساس آمار سازمان پزشکی قانونی کشور، در چهار ماهه نخست سال جاری 334 نفر بر اثر غرق شدگی در کشور جان خود را از دست دادند.

این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که آمار تلفات 314 نفر بود، 6.4 درصد افزایش یافته که نشان می دهد هموطنان سال جاری از سال های گذشته بیش از پیش بی احتیاطی را پیشه نموده اند.

استان های ساحلی و غیرساحلی مختلف آمار متفاوتی از غرق شدگی دارد که استان خوزستان با بیشترین نفرات غرق شده در صدر جدول این آمار قرار گرفته است.

با توجه به این آمار منتشر شده، استان خوزستان با 53 فوتی شامل 46 مرد و هفت زن درصدر آمار تلفات غرق شدگی در کشور قرار گرفته است.

پس از آن استان مازندران با 45 و گیلان با 29 فوتی در رتبه های بعدی بیشترین آمار غرق شدگی ها قرار می گیرند.

در این مدت استان های قم با یک فوتی، همدان و خراسان جنوبی با دو فوتی، یزد، کرمان و ایلام هر کدام با سه فوتی، کمترین آمار غرق شدگی را داشته اند. استان های مرکزی و سمنان نیز طی این مدت هیچ مورد مرگ ناشی از غرق شدگی نداشته اند.

در چهار ماه نخست سال جاری نیز مطابق دیگر روزهای سال، بیشترین تلفات غرق شدگی مربوط به رودخانه هاست. در همین مدت چهار ماه 92 نفر بر اثر غرق شدگی در روخانه ها جان خود را از دست داده اند.

به طور مثال هفته گذشته دختر نوجوانی که برای تفریح و دریافت عکس یادگاری به حاشیه رودخانه زرگل بخش چاروسای شهرستان کهگیلویه رفته بود، در این رودخانه غرق شد.

این دختر که همراه دوستان خود برای عکاسی به حاشیه رودخانه زرگل رفته بود، با لغزیدن روی شن و ماسه ساحل رودخانه به داخل جریان آب کشیده و به دلیل آشنا نبودن به فنون شنا غرق شد و جسد وی توسط افراد محلی از آب بیرون کشیده شد.

متاسفانه ما با موارد بسیاری از این قبیل برخورد نموده ایم و اگر توجه به مسائل ایمنی کم باشد، ممکن است آمار این گونه غرق شدگی ها روزبه روز افزایش پیدا کند.

البته غرق شدن فقط مربوط به دریا و رودخانه ها نیست و براساس این گزارش بعد از رودخانه و دریاها، استخرها، کانال ها، دریاچه های مصنوعی و سد، چاه و... از مکان هایی هستند که به ترتیب هرکدام افراد زیادی را در خود غرق نموده اند.

حال باید به این موضوع توجه کرد که دلایل اصلی این غرق شدگی ها سال هاست شناخته شده و هشدار های ایمنی برای جلوگیری از حوادث ناگوار اعلام شده است، ولی شاید به دلیل اطلاع رسانی نادرست یا دلایل دیگر، بسیاری افراد از این هشدار ها بی خبرند و نمی دانند کدام مناطق برای شنا مناسب است یا دلیل اصلی غرق شدن در مناطق مختلف چیست.

ما در این گزارش به صورت خلاصه نکات مهم ایمنی را بیان می کنیم تا مسافران مناطق ساحلی با رعایت این موارد از حادثه غرق شدگی در امان بمانند و سفری به یادماندنی را تجربه نمایند.

یکی از عاملان اصلی غرق شدگی، جریان های ساحلی هستند. جریان های ساحلی خطرناک ترین و خاموش ترین قاتلان دریای خزر هستند. امواج دریا با حرکت به سمت ساحل، حجم زیادی از آب را به طرف خشکی منتقل می نماید.

این حجم وسیع آب باید دوباره به داخل دریا برگردد و به همین دلیل، در نقاطی از ساحل به صورت تقریبا غیرقابل پیش بینی، درون آب دریا آب راهه هایی به طرف دریا ایجاد می گردد که در آن آب با سرعت زیادی برخلاف جهت امواج (یعنی از سمت ساحل به سمت دریا) جریان پیدا می نماید. تشخیص زمان تشکیل جریان شکافنده برای افراد عادی سخت است، اما بعضی نشانه های قابل رویت است.

آب در محل جریان شکافنده آرام و بدون موج است.

رنگ آب در محل جریان شکافنده با بقیه نقاط تفاوت دارد.

خطی از آب کف آلود، خزه یا زباله در محل جریان شکافنده به سمت دریا حرکت می نمایند.

امواجی که به سمت ساحل می آیند، در محل جریان شکافنده دچار شکست می شوند.

در بسیاری از نقاط در سواحل گیلان و مازندران ساحل ماسه ای است. در سواحل ماسه ای، علائمی شبیه اشکال هلالی وجود دارد. نوک هلال جایی است که جریان شکافنده تشکیل می گردد.

چطور فرار کنیم؟

اگر درون یک جریان شکافنده گرفتار شدید، قبل از هر چیز آرامش خود را حفظ کنید. دوم این که هرگز، برخلاف جریان شکافنده و به سمت ساحل شنا نکنید.

این کار شما را کاملا خسته می نماید و وقتی از رمق افتادید، براحتی غرق می شوید. در عوض خود را روی آب نگه دارید. حالا دو گزینه پیش روی شماست:

1 ـ توان بدنی بالایی برای شنا دارید: به صورت موازی با ساحل حرکت نموده و از راستا جریان کاملا خارج شوید و سپس به صورت مورب به سمت ساحل برگردید یا این که برای خروج از جریان شکافنده، موازی با ساحل در عمق آب شنا کنید.

در اعماق زیرین آب، جریان شکافنده قدرت کمتری دارد. بنابراین می توان به این طریق از راستا جریان فرار نموده، آنگاه از آب عمیق به آرامی و به صورت مورب به سطح بازگشت و به صورت مورب به ساحل برگشت. دقت کنید این روش نیازمند توانایی حبس طولانی تنفس است.

2 ـ توان بدنی معمولی دارید: هم جهت با جریان به سمت دریا حرکت کنید. معمولا جریان پس از طی چند متر تا چند ده متر، قدرت خود را از دست می دهد.

در اینجا می توانید با صورت موازی با ساحل از جریان فرار نموده و پس از طی چند متر و دور شدن از جریان، ابتدا نفس بگیرید، سپس تقاضای یاری کنید و بعد به صورت مورب به سمت ساحل برگردید.

معمولا دریا در خارج ناحیه شکست امواج آرام تر است. ناحیه شکست امواج، ناحیه ای است که موج در آنجا فروریخته و به رنگ کف سفید دیده می گردد و این ناحیه برای شنا کردن مناسب نیست.

بنابراین شناگری که بتواند خود را در خارج ناحیه شکست امواج روی سطح آب نگه دارد، از جریان شکافنده در امان خواهد بود.

این توصیه ها را جدی بگیرید

جریان شکافنده معمولا بسیار قوی بوده و براحتی می تواند حتی جان شناگران بسیار ماهر را به خطر اندازد.

اگر شما یا عزیزانتان هنوز شنا در دریا را کامل فرانگرفته اید، اگر به توان بدنی خود برای شنا کردن در دریای مواج و فنون شناور نگه داشتن خود روی موج اطمینان ندارید، بهترین کار این است که در دریا شنا نکنید یا در همان لبه دریا از خنکی آب لذت ببرید و دچار دردسرهای فوق و مصیبت های جبران ناپذیر نشوید.

در بستر آب سواحل دریای خزر (بویژه از آستارا تا نکا) پشته های ماسه ای وجود دارد که با ایستادن روی آنها تصور می گردد در ناحیه کم عمقی حضور داریم، ولی با فقط اندکی جابه جایی، عمق آب افزایش می یابد؛ پشته های ماسه ای ناپایدار بوده و گاهی زیر پای فرد فروریخته و او را در عمق زیاد آب گرفتار می نمایند.

در بعضی مناطق هم عمق آب به صورت ناگهانی زیاد می گردد. این حالت مشابه این است که روی لبه کوهی حرکت کنید که با یک قدم به جلو، زیر پایتان دره ای پدیدار گردد.

فردی که شنا بلد نباشد، دیگر نمی تواند به عقب برگردد و به همین راحتی جان خود را از دست می دهد.

بالا آمدن آب دریای خزر در چند سال اخیر موجب شده بسیاری از ساختمان ها و تاسیسات ساحلی و چاه های آب و فاضلاب آنها در زیر آب ساحل مدفون شوند.

در سواحلی که پاکسازی صورت نگرفته، شناگر هنگام شیرجه ممکن است با اشیای چوبی و فلزی و سنگی به جای مانده از این ساختمان ها برخورد کند. در ضمن چاه های آب و فاضلاب می تواند شناگران را داخل خود بکشد.

tani-buy.ir: مجله تانی بای، مقالات اقتصادی و کسب و کار

bigkurosh.ir: مجله کوروش بزرگ، وبلاگ خبری، تاریخی و تحلیلی